Ne çok sevmiştim; oysa yoktular..
Atilla İlhan’ın ne kadınlar sevdim, zaten yoktular demesi gibi.
Böyle bir sevmek görülmemiştir, der ya şair hani..
İyi de kim öğretti sevmelerin böylesini..
Öğrenilmemiş olsaydı, hani suya vuran aksine vurulsaydı malik-i Aşk
Yahut da bir tek ses alıp götürseydi âlem-i cennete, ne olurdu sanki!
Nesi vardı ki sevmenin bu halinin, mantık denilen heyula aklımızı işgal eyledi..
Mezura verdi elimize, ölçmekten sevemedik maşuku.
Sıraladık tek tek dikiş tutmaz yerleri, kendi söküklerimize bakmadan..
Küstürdük ok atan masum meleği..
Gelmem dedi, bir daha da gelmem!
Benim okum, zırhlı kalplere işlemez!
Kör olasın felsefe, adın batsın mantık!
Size kalsın dogmalarınız, alın kafanıza çalın!
Bana “beni” geri verin..
İlkel kalsın aşk; dokunmayın ona..
“Bir menekşe kokusunda” O’nu aratan Aşk’a…
Uçan kuştan haber soran Aşk’a
Değdiği yerde güller açan Aşk’a..
Boynu kıldan ince eden Aşk’a..
Kılıçtan keskin dilli Aşk’a..
Yalın Aşk’a..
Çıplak Aşk’a..
Aşk için Aşk’a..
Dokunmayın Aşk’a..
İlkel kalsın Aşk!
Düş yakamdan “bilmek” düş!
Sorularım yok olsun, bilmelerim eksik kalsın!
Git başımdan mantık, baraj oldun gönlümün ırmaklarına!
Uzak dur felsefe; sana ne “şey”lerimden!
Bırak yakamı din, Allah’ımdan sana ne!
Çıkın hayatımdan çıkın!
Bir “ben” olayım bir “O”..
Ne çok sevmiştim; oysa yoktular!
Yoktular tabii ya!
Sevmediğin için yoktular!
Verdin kemanı bilginin eline!
Matematikseldi notalar!
Aşk garip; Aşk ilkel, Aşk, kardelen misali!
Dünyalar başka başka!
Gidiyorum dedi; elleri ceplerinde..
Bir küfür çıktı belli belirsiz dilinden..
Özgürsünüz şimdi sanki de!
Ben uzunca bir süre istirahatte,
Siz ise sürgünlerde!
Hoşça kal; ilkel olmayan insan!
Hoşça kal!
guldalicoskun@hotmail.com
twitter.com/gulcoskun34
Atilla İlhan’ın ne kadınlar sevdim, zaten yoktular demesi gibi.
Böyle bir sevmek görülmemiştir, der ya şair hani..
İyi de kim öğretti sevmelerin böylesini..
Öğrenilmemiş olsaydı, hani suya vuran aksine vurulsaydı malik-i Aşk
Yahut da bir tek ses alıp götürseydi âlem-i cennete, ne olurdu sanki!
Nesi vardı ki sevmenin bu halinin, mantık denilen heyula aklımızı işgal eyledi..
Mezura verdi elimize, ölçmekten sevemedik maşuku.
Sıraladık tek tek dikiş tutmaz yerleri, kendi söküklerimize bakmadan..
Küstürdük ok atan masum meleği..
Gelmem dedi, bir daha da gelmem!
Benim okum, zırhlı kalplere işlemez!
Kör olasın felsefe, adın batsın mantık!
Size kalsın dogmalarınız, alın kafanıza çalın!
Bana “beni” geri verin..
İlkel kalsın aşk; dokunmayın ona..
“Bir menekşe kokusunda” O’nu aratan Aşk’a…
Uçan kuştan haber soran Aşk’a
Değdiği yerde güller açan Aşk’a..
Boynu kıldan ince eden Aşk’a..
Kılıçtan keskin dilli Aşk’a..
Yalın Aşk’a..
Çıplak Aşk’a..
Aşk için Aşk’a..
Dokunmayın Aşk’a..
İlkel kalsın Aşk!
Düş yakamdan “bilmek” düş!
Sorularım yok olsun, bilmelerim eksik kalsın!
Git başımdan mantık, baraj oldun gönlümün ırmaklarına!
Uzak dur felsefe; sana ne “şey”lerimden!
Bırak yakamı din, Allah’ımdan sana ne!
Çıkın hayatımdan çıkın!
Bir “ben” olayım bir “O”..
Ne çok sevmiştim; oysa yoktular!
Yoktular tabii ya!
Sevmediğin için yoktular!
Verdin kemanı bilginin eline!
Matematikseldi notalar!
Aşk garip; Aşk ilkel, Aşk, kardelen misali!
Dünyalar başka başka!
Gidiyorum dedi; elleri ceplerinde..
Bir küfür çıktı belli belirsiz dilinden..
Özgürsünüz şimdi sanki de!
Ben uzunca bir süre istirahatte,
Siz ise sürgünlerde!
Hoşça kal; ilkel olmayan insan!
Hoşça kal!
guldalicoskun@hotmail.com
twitter.com/gulcoskun34